Okinawa’ya Yolunuz Düşerse…

Yukarıdaki videoyu izlediyseniz hem müzik hem de başrol oyuncularının ne kadar huzur verici bir ortamda olduğunu düşünmüşsünüzdür. Ben de gitmeden önce böyle huzur bulacağımı düşünerek yola çıktım. Ara aktarmalarla birlikte 35 saatlik bir yolcuğun sonunda bitkin halde gece uçağın camından ineceğimiz Okinawa adalarını görünce önce biraz heyecanlandım. Saat algım tamamen kaybolmuş ama Tokyo’dan 3 saattir güneye doğru uçtuğumuzu anımsayabiliyordum. Kocaman bir şehir bizi karşıladı. İyi ki akşam inmiştik. Gündüz inseydim bugüne kadar gördüğüm en kötü beton yapıları daha inmeden fark etmiş olacaktım.

İşte böyle başladı benim Okinawa maceram. Tropik ada kelimesinin zihinde karşılık olarak bulduğu resim palmiye, kumsal ve güneş olunca şehir ilk etapta kısa süreli şoka girmemize sebep verse de hayal ettiğimizi de verecek kadar cömert bir ada Okinawa.

Kuroshio Sea – 2nd largest aquarium tank in the world – (song is Please don’t go by Barcelona) from Jon Rawlinson on Vimeo.

Tayland, Çin, Japonya’nın arasında kalmış, savaşlarda üs olarak kullanılmış, bir bölümünde sık ve çirkin bir yapılaşma ile şehir kurulmasına izin verirken diğer tarafında ıssız, keşfedilmemiş bir cennet olarak koruyabilmiş. İki büyük şehir var. Naha ve Nago. Havalimanı Naha’da, yukarıda izlediğiniz dünyanın 2. Büyük akvaryumu Nago’da yer alıyor. Biz üs olarak kendimize Naha’yı seçiyoruz. Havalimanını şehrin her yerine bağlayan monorail de ana ulaşım aracımız. Ada öyle çok yol üstünde bir yer olmadığında çekik gözlü olmayan biri ile çok sık karşılaşmıyorsunuz. Gezilecek yerler, yemek yenilecek yerler ve diğer bilgileri daha sonraki yazılarda ele alacağım ama Okinawa ilk karşılaştığımızda şok etkisi yaratırken, ayrılırken sanki insanın kırk yıldır kaldığı bir yerden göç ediyormuşçasına bağlamıştı 48 saatte kendine bizi…

Bir daha gitmeye değer mi diye sorarsanız elbette derim. Bende bir sonraki seyahatimin planlarını yapmaya başladım şimdiden…

Kamil Mehmet ÖZKAN