Viyana kuşatmasından Avrupa’da yayılmasına, saray sofralarından kahvehanelere uzanan bir yolculuk kahvenin hikayesi …
“2. Viyana Kuşatmasından Geride Kalanlar Arasında Kahve Çuvalları da Vardı.
2. Viyana Kuşatması 1683’te sona erdiğinde Osmanlılar, şehri terk ederken yanlarındaki fazla ağırlıkları da burada bıraktılar. Bu ganimetler arasında çok sayıda çadır, hayvan, tahıl ve yaklaşık 500 çuval kahve vardı. Ancak Viyana halkı kahvenin ne olduğunu bilmiyordu. İçlerinden bir yüzbaşı, kahvenin deve yemi olduğunu iddia etti ve Kahveyi Tuna nehrine dökmeye karar verdi.
Uzun yıllar Türklerin arasında yaşamış ve kuşatma sırasında Viyanalılar için casusluk yapan Kolschitzky, olaydan haberdar oldu. Savaşta gösterdiği başarının karşılığı olarak ne olduğunu iyi bildiği kahveyi Viyanalılardan istedi.
Kolschitzky önceleri evden eve dolaşarak ve sonrasında kurduğu halka açık çadırda, Viyanalılara küçük fincanlarda Türk kahvesi sundu ve kısa sürede kahvenin nasıl hazırlandığını öğretti. Böylece Viyana da kahveyle tanışmış oldu. O dönem açılan Viyana kahvehaneleri, diğer birçok ülke tarafından örnek alındı.
Kahve Fransız Sarayına ve İngiltere’ye Ulaşıyor
Paris’te “Türk şarabı” olarak ünlenen kahveyi Fransızlar’a tanıtan ise bir Osmanlı elçisidir. XIV. Louis devrinde götürdüğü çuvallar dolusu kahveyi “kursağında kahve ile ölenlerin cennete gideceğini” söyleyerek pazarlayan elçi, böylece Fransız sarayını da tiryakiler arasına katmayı başardı. İngiliz elçisinin ülkesine dönerken yanında götürdüğü kahve, henüz cezvede pişip tiryakilik yaratmadan önce, ilaç olarak eczanelerde satıldı…”
Bazı mekanlar vardır ruhsuz, sadece sandalye ve masalardan oluşur. Bazı mekanlar ise sattığı üründen, verdiği hizmete kadar ticari amacın ötesinde bir keyifle işletildiği daha ilk girişte belli olur. Bağdat Caddesinde bulunan Kahve Mania da bu mekanlardan. Çeşit çeşit sunduğu lezzetli kahvelerin hikayesini masa üstüne koyduğu servis kağıdında müşterilerine sunarak hergün içtikleri “ecnebi” içeceğin, kahvenin hikayesi sunuluyor. Olduğu gibi aktardım.
